देह घेऊन आलो होतो,
तुम्ही विवेकी स्पर्श दिला
भाव मनीचे स्पर्शउनि,
तुम्ही मानव्याला जन्म दिला
कोण अर्जुन कैसा कृष्ण?
विसर आम्हा पडला होता,
अहंतेच्या वृथा गप्पा-
छंद होऊनि बसला होता
पाषाण जाहल्या हृदयामधुनि
कुसुम गीतेचे तुम्ही फुलविले,
चक्रधारी जय योगेश्वराला
मनामनातुनी उभे केले !
व्यास वाल्मीकि विचारांचा
यज्ञ तुम्ही उभारला,
ऋषीस्मरण करवुनी दादा;
जगी वेदमंत्र दिधला
अष्टकांचे घेऊनी गान मुखी
भावगंगेतूनी कृष्ण न्हाला,
उत्क्रांतिचा मार्ग 'स्वाध्याय'
नव्याने आम्ही गिरविला
कधी वृक्षातूनी देव जागविला
कधी मूर्तिपूजेतूनी भेटविला,
तुमच्या रुपात दादा-
देवदूतच आम्हासी गवसला।
सोहळा कृतज्ञतेचा करोनि
गौरव मनुष्याचा साकारला
शतशः वंदन तुम्हास दादा!
शतशः वंदन तुम्हास दादा!!
तुम्ही मनुष्य (पुन्हा) उभा केला.
- चेतन कोठावदे
