रात्र सरकत जाते पुढे सुर्याला भेटाया,
स्वप्न दिव्य सोडुन मागे वास्तवात जगाया
तसाही कुठे अंधार बोलतो?...
दिवसातील कोलाहलच बरा वाटतो!
रात्र आपली करते गूज चंद्र तारकांशी,
दिवसाचा तर संवाद गुढ़; केवळ असतो स्वार्थाशी
रात्र आपली सोडून देते; चिंता सारी विश्वाची
दिवस मात्र राहतो तगमगत; निष्ठा ठेवत भाकरीशी
रात्र असते मलम मऊ; क्षीण झालेल्या मनावरची..
दिवस मात्र रेंगाळतो, देह जाळीत मोहाभोवती!
-चेतन कोठावदे
No comments:
Post a Comment